تبخير و چگونگي وقوع آن

تبخير پديده‌اي است كه آب از مايع تبديل به بخار مي‌شود. تبخير اولين راه بازگشت آب مايع به چرخه آب به شكل بخار آب در اتمسفر مي‌باشد. مطالعات نشان داده است كه تبخير از اقيانوس‌ها، درياها، درياچه‌ها و رودخانه‌ها نزديك به ٩٠ درصد رطوبت اتمسفرمان را تشكيل مي‌دهند و ١٠ درصد باقي‌مانده از تعرق گياهان مي‌باشد.

گرما (انرژي) براي انجام تبخير لازم است. براي شكسته شدن پيوند‌هاي بين مولكولي در آب نياز به صرف انرژي است، بنابراين دليل تبخير آسان آب در دماي ١٠٠ درجه سلسيوس و تبخير بسيار كم  در دماي انجماد معلوم مي‌شود. وقتي كه رطوبت نسبي هوا ١٠٠ درصد است كه به آن وضعيت اشباع مي‌گويند، تبخير ديگر متوقف مي‌شود. فرآيند تبخير گرما را از محيط اطراف كسب مي‌كند و به همين دليل است كه هنگام تبخير از روي پوست،‌ شما احساس خنكي مي‌كنيد.

تبخير و چرخه‌ي آب

تبخير از اقيانوس‌ها، اولين راه رسيدن آب به اتمسفر مي‌باشد. سطح عظيم اقيانوس‌ها (بيش از ٧٠ درصد سطح كره‌ي زمين پوشيده از اقيانوس‌ها مي‌باشد) امكان تبخير در مقياس‌هاي بسيار بزرگ را فراهم نموده است. در مقياس جهاني، حجم آب تبخير شده از روي زمين، تقريباً برابر حجم آب بارش بر روي زمين است، اما مكان جغرافيايي آن متفاوت است. در اقيانوس‌ها بيشتر تبخير و بر روي خشكي‌ها بيشتر بارندگي اتفاق مي‌افتد. بيشتر آب تبخير شده از سطح اقيانوس‌ها به شكل بارندگي به اقيانوس‌ها باز مي‌گردد و تنها ١٠ درصد آب تبخير شده به شكل بارش به سطح زمين انتقال مي‌يابد. بعد از تبخير، يك مولكول آب حدود ١٠ روز در هوا باقي مي‌ماند.